Interview psycholoog Najla: ‘Iedereen is op zoek naar verbondenheid’

Najla werkt als GZ-psycholoog en deelt op haar website en via (sociale) mediakanalen hoe wetenschappelijk bewezen adviezen en technieken kunnen worden toegepast in het dagelijks leven. Ze werkt samen met influencers en heeft zelf een trouw publiek van 25 duizend volgers, waaronder een groot aantal jongeren. Als voorproefje op haar optreden op ons jaarcongres spraken wij haar over haar projecten, haar kijk op de huidige maatschappij en de behoeften van jongeren. 

Hoe kijk jij aan tegen (Positieve) gezondheid?
‘Iedere zoveel jaar ontstaan in de psychiatrie en in de jeugdhulpverlening weer nieuwe stromingen. Ik sta helemaal achter het gedachtegoed van Machteld Huber, waarbij je kijkt naar verschillende levensgebieden. Ik werk met jongeren en dan is dat kijken naar ‘waar, op welk gebied, ga je stappen zetten’ eigenlijk iets natuurlijks. Je bent gedwongen verder te kijken dan hun psychische klachten, want jongeren leven in een gezinssysteem, ze zijn op sociaal vlak aan het ontwikkelen en ze gaan naar school.’

We zien lange wachtlijsten en al jaren vertelt het nieuws ons dat het alleen maar slechter gaat met die jongeren. Hoe kunnen we het tij keren?
‘Het probleem van de wachtlijsten geldt niet alleen voor de psychiatrie, maar ook binnen de jeugdhulpverlening en in het voorliggend veld. Zo kunnen milde klachten zich opstapelen en dan krijg je een groter probleem dat een meer intensieve en meer langdurige behandeling nodig heeft. En die doorstroom wordt ook nog eens belemmerd als je vanuit andere kanten ondersteuning wilt inzetten, want ook daar heb je wachtlijsten. Dat vind ik wel ingewikkeld. Ik maak me er zorgen over hoe weinig een groot aantal mensen eigenlijk weten over mentale gezondheid. Veel mensen weten niet goed hoe ze met slaapproblemen om moeten gaan, of met sombere gevoelens. We zouden moeten leren hoe je daarnaar kunt kijken wat je eraan kunt doen.’

We leren niet met tegenslagen en emoties omgaan, maar jongeren worden wel via (sociale) media, familie en vrienden overspoeld met adviezen als: ‘Je kunt alles worden wat je wilt als je maar je best doet.’ Hoe denk je dat dat veranderd kan worden?
‘Ikzelf probeer me op een aantal vlakken in te zetten. Ik probeer jongeren te stimuleren om te praten over wat voor hen moeilijk is. Of dat nou met elkaar is of met ouders of met belangrijke anderen zoals een mentor of huisarts. Ik doe dit via mijn eigen social mediakanalen. Daarnaast  zet me in via andere kanalen. Ik ben bijvoorbeeld bij Stichting Durf Te Vragen betrokken. Een stichting met ambassadeurs die onder kinderen en jongeren miljoenen volgers op social media hebben. We hebben met steun van het Ministerie van VWS het programma Taboeiend ontwikkeld om op scholen met jongeren te praten over emoties en het vragen van hulp. Ook buiten de stichting doe ik mijn best om influencers die op social media een rolmodel zijn de taboe rondom mentale gezondheidsklachten te laten doorbreken. Bijvoorbeeld via het gamingkanaal Twitch met livestreams van twee influencers met een enorm bereik.

We zien dat wat gedeeld wordt vaak of perfect is of juist helemaal mis. Is het niet goed om ook kleine tegenslagen te delen om daarmee om te leren gaan?
‘Ja, dat vind ik heel goed bij Taboeiend. Dat gaat over de grotere problemen, maar ook bijvoorbeeld over hoe je omgaat met de scheiding van je ouders of met onzekerheid. Het gaat erom dat je emoties mag ervaren en dat negatieve emoties ook oké zijn. Je kunt ze als kompas zien en ontdekken. Wat vind ik belangrijk, wat zegt het over mij, hoe wil ik handelen. Jongeren leren ook als dingen zich opstapelen om daar beter mee om te gaan. En het is fijn dat ze weten dat je daarover mag en kan praten en hulp kunt inschakelen wanneer dat nodig is. Dat doe je ook met je lichamelijke gezondheid. Dan is dat taboe er een stuk minder.’

Er is veel te doen over de mentale gezondheid van jongeren. Krijg jij van de jongeren zelf te horen wat er speelt?
‘Een op de vijf jongeren kampt met psychische klachten en je ziet ook de grotere mentale gezondheidsproblemen. Er zijn natuurlijk thema’s die heel veel jongeren raken, zoals prestatiedruk, faalangst en onzekerheid, verliefdheid en pesten hoor je veel terug. Eenzaamheid is ook een belangrijk thema, zeker tijdens de coronaperiode. Op sociale media heb je nu de BeReal -app waarop jongeren de hele dag met elkaar delen wat ze aan het doen zijn. Weer iets dat veel druk neerlegt om constant een leuk en interessant leven te leiden.’

Wat is de echte behoefte van de jongeren die bij jou terechtkomen?
‘Het eerste wat in mij opkomt is ‘erbij horen’. Dat is natuurlijk een oerinstinct, een psychologische basisbehoefte. Mensen zijn van nature groepsdieren, dus wanneer je niet bij een groep hoorde, dan had je minder grote overlevingskans. Als je nu niet het gevoel hebt dat je verbonden bent, kun je mentale gezondheidsklachten ontwikkelen zoals angsten en somberheid. Ik denk dat dat interessante leven leiden, perfect zijn en het goed moeten presteren allemaal te maken heeft met acceptatie. De schema therapeutische benadering kijkt bijvoorbeeld vanuit die basisbehoefte van de mens. Hoe kun je die in vervulling brengen en waardoor wordt die behoefte bedreigd in onze maatschappij?’

Hoe kunnen wij in jouw ogen zorgen voor een gezondere omgeving voor de jongeren?
‘Onderzoeken wijzen uit, dat sociale media echt een onderdeel zijn van de wereld van jongeren, dus ik geloof dat het goed is jongeren weerbaar te maken en te leren hoe je het beste met die media om kunt gaan. Het verbaast me dat er zo weinig aandacht is voor mentale gezondheid. In een maatschappij waarin zoveel van je gevraagd wordt, zou ik het heel logisch vinden als omgang met je mentale gezondheid een schoolvak is. Ruim een miljoen mensen gebruiken antidepressiva in Nederland, burn out is beroepsziekte nummer één en een op de vijf jongeren heeft last van psychische klachten.
Het is bizar dat we meer leren over jodium op je wondje doen en je handen wassen, terwijl onze mentale gezondheid zoveel impact heeft op onze maatschappij en onze ontwikkeling. Als ik aan gemiddelde mens vraag wat ze doen op het moment dat je somber bent, of een winterdip hebt, denk ik dat 9 van de 10 mensen niet goed weet hoe ze daar aandacht aan moeten geven. Dat kan vooraf gaan aan een depressie, dus als mensen daar wel mee om kunnen gaan, omdat ze dat geleerd hebben dan zijn ze weerbaarder voorkom je ook een heleboel leed en wachtlijsten.’

Denk je dat zingeving, wat wil je nou echt, waar ligt je passie, waarvoor wil je wakker worden ook neer aandacht moet krijgen in bijvoorbeeld het onderwijs?
‘Ik sta daar een beetje dubbel in. Aan de ene kant vind ik het lastig dat altijd alles beter, leuker en grootser moet. Waar de ouders van de jongeren van nu eerder blij waren met een kantoorbaan of een baan in een fabriek, omdat ze daar gewoon hun werk konden doen en sociaal contact hadden, hebben de jongeren van nu vaak grootste dromen die niet altijd reëel zijn. Ik denk dat het belangrijk is om tevreden te kunnen zijn met wat er is en daar je voldoening uit te halen in plaats van altijd maar het hoogst haalbare nastreven. Aan de andere kant weten we dat een doel hebben belangrijk is. Denk aan het Japanse Ikigai. Mensen worden ouder en leiden een gelukkiger leven omdat zij een doel of reden hebben om voor te leven. Niet dat je per se tot je dood door moet werken, maar je voelt je nuttig en hebt een reden om je bed uit te komen.’

Je werkt met aantal partijen om nog meer mensen te bereiken. Heb je tips voor de organisatie uit ons netwerk als die een bepaalde groep willen bereiken?
‘Wat mij opvalt is dat er heel veel initiatieven ontstaan en allerlei apps en online zelfhulpprogramma’s worden ontwikkeld gericht op mentale gezondheid. In de praktijk merk ik dat niet veel van de jongeren met wie ik werk daar gebruik van maken. Ik werk wel af en toe mee aan de promotie en de ontwikkeling van dat soort apps, want er zijn goede bij, maar ik denk dat het meer in de basis moet zitten. De thema’s echt implementeren in het onderwijs, de media (zowel sociaal als regulier) en ouders erbij betrekken. Wat bestaat er al wat een groot publiek bereikt en hoe kunnen we er daarvoor zorgen dat de kennis vergroot wordt in plaats van allerlei losse nieuwe initiatieven opzetten en proberen die aan de man te brengen.’

Krijg jij veel reacties en directe vragen via je socialmediakanalen?
Ja, inmiddels veel te veel. Ik stimuleer mensen hulp te zoeken binnen hun eigen netwerk. Dit kan zowel bij vrienden, familie of vertrouwenspersonen of bij een professional. Ik probeer dit te doen door aan te geven waar ze professionele hulp kunnen vinden en wat hier bij komt kijken. Veel gestelde vragen hierover beantwoord ik bijvoorbeeld in YouTube Q&A video’s op mijn kanaal. Jongeren denken bijvoorbeeld vaak dat het geld kost om naar een psycholoog te gaan of dat je ouders overal over geïnformeerd worden, dus dat soort dingen leg ik wel uit. De nieuwe hulp online route voor jongeren is ook mooi om te gaan delen.