Verbaas u niet, verwonder u slechts: work-life choice
Druk, druk , druk. Hijgend, puffend en zwetend komt een meneer, ik schat hem zo begin 30, de tram in sprinten. Zijn kind, ze lijken op elkaar, nog net tussen de zich reeds sluitende deuren doortrekkend. Hij gaat nog nahijgend op het bankje tegenover mij zitten. Ik denk dat ik hem zo meewarig aankijk, dat hij zich geroepen voelt om mij wat uit te leggen. Hij heeft de kleine nog net op tijd uit het kinderdagverblijf kunnen ophalen en dat moest hij wel omdat zijn vrouw met de andere kleine zowel naar een verjaardagspartijtje als naar de muziekschool moest. Maar eigenlijk kon het vanwege zijn werk niet en heeft hij het nu maar tussen twee besprekingen gedaan en hij hoopte dat zijn vrouw dan weer op tijd thuis zou zijn om voor beide kinderen te zorgen zodat hij weer terug naar zijn werk kon. Het begon hem steeds meer tegen te vallen: allebei een drukke fulltime baan en dan nog twee kinderen ook die steeds meer een eigen agenda begonnen te krijgen. Maar ja ze wilde ook beiden carrière maken. Hij wist niet of hij dit nog lang zou volhouden. En hop, daar rende hij weer de tram uit, de kleine achter zich aan sleurend.
Ik heb hem nog even (meewarig) nagekeken. Zou dit nu bedoeld worden met het spitsuur van het leven? Binnenkort vast overwerkt. Weer een HR-meneer of mevrouw die dan gesprekken gaat voeren over belasting en belastbaarheid en over de balans tussen werk en privé. En de uitkomst is voorspelbaar: een periode even wat minder werken omdat werknemer het (thuis) niet meer trekt. En het is ook voorspelbaar wie dat betaalt.
Werk en privé moeten in evenwicht gebracht worden: Work-life balance. Volgens mij moeten we het niet hebben over een balans maar over keuze: work-life choice want in het Engels klinkt het altijd beter.
Ik heb er echter geen enkel probleem mee als er sprake is van een bewuste keuze voor een onbalans. Het is toch de keuze van deze rennende meneer om én carrière te willen maken, én kinderen te willen, én fulltime te willen werken én alles zelf te willen doen. Het lijkt mij dan ook een logische keuze dat als dat teveel is/wordt dat er minder fulltime gewerkt gaat worden of de ambities wat bijgesteld dienen te worden. In de ene periode staat het werk voorop en in een andere periode staat privé voorop.
Tegelijkertijd álles lijkt wat veel van het goede. Maar het is niet het paternalistische: wij weten wel wat goed voor jou is, dus je moet werk en privé met elkaar in balans brengen. Anno 2019 gaat het om de individuele zelfstandige medewerker die verantwoordelijk is voor zijn eigen leven. Hij maakt zelf de keuzes en accepteert de bijbehorende consequenties; dus work-life choice.
Piet Vessies is netwerkadviseur bedrijven en gezondheid. Meer weten over dit onderwerp? Neem contact op.
Webinar ‘Jong, opgebrand en nu de zaak weer op de rit!’
In deze blog wordt een zeer actueel issue aangekaart. Iedereen is verantwoordelijk voor het eigen leven en de keuzes die daarbij horen, maar, met name een toenemend aantal jongeren is overbelast en uit balans. 18 april houden we een webinar over dit onderwerp. Hoe kunnen jongeren hun veerkracht benutten en zorgen dat ze niet bezwijken aan te hoge druk?
Meer over het webinar